bu gece İncir Reçeli'ni izledim. gayet de memnun oldum ama olmadım da. Sebebi de beni bitirdi gece gece. zaten hastayım... gözlerim yaşarıyordu gündüz ve gecenin bu saatinde ağlatmayı başardı.
hep böyle zaten. İnsanlar hep böyle sınanıyor. Hiçbirşey mükemmel gitmiyor. MUTLAKA ama MUTLAKA bir ana sorun çıkıyor. Manası yok. Şükür etmekle ne kadar ilgisi var bilmiyorum ama sınanmak olsun bunun adı...
filme dönersem...
beni kopardı şu yaşamdan bir buçuk saatliğine...
''Bana Nefes Alan Bir Şeyi Sevme Hakkı Vermediler, Bende İncir Reçelini Sevdim.. İncir reçeli sendin aşkım...''
Sen öyle bir gidersin ki, bırak yaşamayı insanın nefes alması bile yarım kalır...
Benim bu derdim Ne yağan yağmurda Ne yalancı sonbaharda Ne bomboş sokaklarda… Kırılmış her yanım Kaybolur zaman saçlarında Gözlerim sokaklarda Sebebi isyan aşkım… İçim yanar, içim kanar da İsyan! Geriye bir avuç yalan Beni bu derde sen attın da, gittin ya kafam hep duman…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder