bikaç zamandır o kadar sıkılıyorum ki aldığım uyarılar, yaptığım uyarılar falan artık beni bunaltıyor. geçen gece insanların nasıl cinnet geçirdiklerini gerçekten hissetme fırsatı buldum. bir an beynimin kafatasıma sığmadığını gözlerimin yuvalarından çıkacağını sandım. gözüme uyku girmedi.

en son kendimi telkin ettim de kendime geldim. borç içinde yaşamıyorum. sıkılıyorum. ki bunlar benim borcum değilse bu daha da kötü bir durum.

ama bi alayım ondan sonra görecem ve gösterecem.

Allah'ıma yalvardım o gece. sürekli yalvarıyorum. beni kurtar bu dertlerden diyorum. inşallah duyuyordur beni. kaybedecek çok şeyim var. ki bu yüzden korkuyorum. Allah'ım yüzümü kara çıkarma...